διατάραξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διατάραξη	οι	διαταράξεις
γενική	της	διατάραξης*	των	διαταράξεων
αιτιατική	τη	διατάραξη	τις	διαταράξεις
κλητική		διατάραξη		διαταράξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαταράξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διατάραξη < διαταράσσω + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική perturbation)

διατάραξη θηλυκό

διατάραξη

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.