διακίνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διακίνησῐς αἱ διακινήσεις
      γενική τῆς διακινήσεως τῶν διακινήσεων
      δοτική τῇ διακινήσει ταῖς διακινήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διακίνησῐν τὰς διακινήσεις
     κλητική ὦ! διακίνησῐ διακινήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διακινήσει
γεν-δοτ τοῖν  διακινησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακίνησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διακινέω / διακινῶ, διακινη- + -σις (-ησις). Μορφολογικά αναλύεται σε δια- + κίνησις

Ουσιαστικό

διακίνησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις διά και κινέω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.