γῆθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	γῆθος	τὰ	γήθη - γήθεᾰ
γενική	τοῦ	γήθους - γήθεος	τῶν	γηθῶν - γηθέων
δοτική	τῷ	γήθει - γήθεῐ̈	τοῖς	γήθεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	γῆθος	τὰ	γήθη - γήθεα
κλητική ὦ!		γῆθος		γήθη - γήθεα
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γήθει - γήθεε
γεν-δοτ	τοῖν		γηθοῖν - γηθέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γῆθος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

γῆθος, -εος και -ους ουδέτερο

χαρά, αγαλλίαση
※ 1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Ἠθικά Ὅτι οὐδὲ ἡδέως ζῆν ἔστιν κατ' Ἐπίκουρον, Section 7, 1091b @scaife.perseus
Ὅμοια δὲ καὶ τὰ Ἐπικούρου λέγοντος τὴν τοῦ ἀγαθοῦ φύσιν ἐξ αὐτῆς τῆς φυγῆς τοῦ κακοῦ καὶ τῆς μνήμης καὶ ἐπιλογίσεως καὶ χάριτος, ὅτι τοῦτο συμβέβηκεν αὐτῷ, γεννᾶσθαι· «τὸ γὰρ ποιοῦν» φησίν «ἀνυπέρβλητον γῆθος τὸ παρ´ αὐτὸν πεφυγμένον μέγα κακόν· καὶ αὕτη φύσις ἀγαθοῦ, ἄν τις ὀρθῶς ἐπιβάλῃ, ἔπειτα σταθῇ καὶ μὴ κενῶς περιπατῇ περὶ ἀγαθοῦ θρυλῶν.»
ΣτΕ: Ο Πλούταρχος παραθέτει ένα απόσπασμα του Επίκουρου.

※ 1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Ἠθικά Ηθικά, Περὶ ἀρετῆς καὶ κακιάς, 3.20 @scaife.perseus
τῇ δὲ ψυχῇ οὐκ ἔστιν ἐγγενέσθαι γῆθος οὐδὲ χαρὰν βέβαιον,

※ 1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι Βίοι Παράλληλοι/Ἀγησίλαος, 29.4 @scaife.perseus
οἱ μὲν τῶν τεθνεώτων πατέρες καὶ κηδεσταὶ καὶ οἰκεῖοι καταβαίνοντες εἰς ἀγορὰν ἀλλήλους ἐδεξιοῦντο λιπαροὶ τὰ πρόσωπα, φρονήματος μεστοὶ καὶ γήθους,

≈ συνώνυμα: γηθοσύνη

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη γηθέω

Πηγές

γῆθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
γῆθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.