γηθέω

γηθέω < → λείπει η ετυμολογία

γηθέω

• χαίρομαι, αγάλλομαι, ευχαριστιέμαι με κάτι

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 5 (ε. Ἀπόπλους Ὀδυσσέως παρὰ Καλυψοῦς.), στίχ. 486 (στίχοι 486-487)

  τὴν μὲν ἰδὼν γήθησε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς, | ἐν δ᾽ ἄρα μέσσῃ λέκτο, χύσιν δ᾽ ἐπεχεύατο φύλλων.

  Το έργο του κοιτώντας, βασανισμένος ο Οδυσσέας και θείος, ένιωσε μέσα του χαρά· | στη μέση ξάπλωσε ρίχνοντας από πάνω του σωρό τα φύλλα.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 8 (Θ. Θεῶν ἀγορά. Κόλος μάχη.), στίχ. 559

  πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν·

  τ᾽ άστρα όλα εφανέρωσε και χαίρονται οι ποιμένες·

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἑκάβη^w, στίχ. 279

  ταύτῃ γέγηθα κἀπιλήθομαι κακῶν·

  Μ᾽ αυτήν βρίσκω χαρά, τις συμφορές μου ξεχνώ.

  Μετάφραση (1994): Γιώργος Γεραλής, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος @greek‑language.gr

• δωρικός τύπος : γᾱθέω
• μεταγενέστεροι τύποι: γήθομαι, γήθω, γάθω

• ἀμφιγηθέω
• ἐπιγηθέω
• συγγηθέω

• → λείπει η κλίση

Ρηματικοί τύποι:

• δωρικός τύπος : παρατ. ἐγάθεον
• δωρικός τύπος : αόρ. γ' ενικ. γάθησε
• επικός τύπος : αόρ. γήθησα
• δωρικός τύπος : παρακ. γέγᾱθα
• επικός τύπος : υπερσ. γεγήθειν

• γηθέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γηθέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.