γέλως

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
γελωτ-
ονομαστική ὁ γέλως οἱ γέλωτες
      γενική τοῦ γέλωτος τῶν γελώτων
      δοτική τῷ γέλωτῐ τοῖς γέλωσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν γέλωτᾰ τοὺς γέλωτᾰς
     κλητική ὦ! γέλως γέλωτες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γέλωτε
γεν-δοτ τοῖν  γελώτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρως' όπως «ἔρως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
ποιητικοί, επικοί τύποι
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
γελω-
ονομαστική ὁ γέλως οἱ γέλῳ
      γενική τοῦ γέλω τῶν γέλων
      δοτική τῷ γέλῳ τοῖς γέλῳς
    αιτιατική τὸν γέλω
& γέλων		 τοὺς γέλως
     κλητική ὦ! γέλως γέλῳ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γέλω
γεν-δοτ τοῖν  γέλῳν
2η κλίση - αττικόκλιτα, Κατηγορία 'κάλως' όπως «κάλως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γέλως, ήδη ομηρικό < γελ- + -ως < γελάω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵélh₂-, *ǵlh₂-

Ουσιαστικό

γέλως αρσενικό διπλόκλιτο

  1. ο γέλωτας, το γέλιο
  2. η αιτία του γέλιου
  3. (μεταφορικά) φλοίσβος, κύμα
    ≈ συνώνυμα: γέλασμα
  4. (ελληνιστική σημασία , μεταφορικά) λακκάκι των οπισθίων, του γλουτού
    ※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 49, 14 Ἔρωτες @wikisource @scaife.perseus
    τῶν δὲ τοῖς ἰσχίοις ἐνεσφραγισμένων ἐξ ἑκατέρων τύπων οὐκ ἂν εἴποι τις ὡς ἡδὺς ὁ γέλως· μηροῦ τε καὶ κνήμης ἐπ εὐθὺ τεταμένης ἄχρι ποδὸς ἠκριβωμένοι ῥυθμοί.

Εκφράσεις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.