βασίλειον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βᾰσιλειο-
ονομαστική	τὸ	βασίλειον	τὰ	βασίλειᾰ
γενική	τοῦ	βασιλείου	τῶν	βασιλείων
δοτική	τῷ	βασιλείῳ	τοῖς	βασιλείοις
αιτιατική	τὸ	βασίλειον	τὰ	βασίλειᾰ
κλητική ὦ!		βασίλειον		βασίλειᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βασιλείω
γεν-δοτ	τοῖν		βασιλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βασίλειον < βασιλ(εύς) + -ειον

βασίλειον ουδέτερο

βασίλειον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
βασίλειον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.