ανασκαλεύω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- ανασκαλεύω < (ελληνιστική κοινή) ἀνασκαλεύω < ἀνά + σκαλεύω / σκάλλω
Ρήμα
ανασκαλεύω
- ανασκαλίζω
Συνώνυμα
- αναγυρίζω
- αναδαυλίζω
- αναδεύω
- ανακατεύω
- ανακατώνω
- αναμοχλεύω
Συγγενικά
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ανασκαλεύω | ανασκάλευα | θα ανασκαλεύω | να ανασκαλεύω | ανασκαλεύοντας | |
| β' ενικ. | ανασκαλεύεις | ανασκάλευες | θα ανασκαλεύεις | να ανασκαλεύεις | ανασκάλευε | |
| γ' ενικ. | ανασκαλεύει | ανασκάλευε | θα ανασκαλεύει | να ανασκαλεύει | ||
| α' πληθ. | ανασκαλεύουμε | ανασκαλεύαμε | θα ανασκαλεύουμε | να ανασκαλεύουμε | ||
| β' πληθ. | ανασκαλεύετε | ανασκαλεύατε | θα ανασκαλεύετε | να ανασκαλεύετε | ανασκαλεύετε | |
| γ' πληθ. | ανασκαλεύουν(ε) | ανασκάλευαν ανασκαλεύαν(ε) |
θα ανασκαλεύουν(ε) | να ανασκαλεύουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ανασκάλεψα | θα ανασκαλέψω | να ανασκαλέψω | ανασκαλέψει | ||
| β' ενικ. | ανασκάλεψες | θα ανασκαλέψεις | να ανασκαλέψεις | ανασκάλεψε | ||
| γ' ενικ. | ανασκάλεψε | θα ανασκαλέψει | να ανασκαλέψει | |||
| α' πληθ. | ανασκαλέψαμε | θα ανασκαλέψουμε | να ανασκαλέψουμε | |||
| β' πληθ. | ανασκαλέψατε | θα ανασκαλέψετε | να ανασκαλέψετε | ανασκαλέψτε | ||
| γ' πληθ. | ανασκάλεψαν ανασκαλέψαν(ε) |
θα ανασκαλέψουν(ε) | να ανασκαλέψουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω ανασκαλέψει | είχα ανασκαλέψει | θα έχω ανασκαλέψει | να έχω ανασκαλέψει | ||
| β' ενικ. | έχεις ανασκαλέψει | είχες ανασκαλέψει | θα έχεις ανασκαλέψει | να έχεις ανασκαλέψει | ||
| γ' ενικ. | έχει ανασκαλέψει | είχε ανασκαλέψει | θα έχει ανασκαλέψει | να έχει ανασκαλέψει | ||
| α' πληθ. | έχουμε ανασκαλέψει | είχαμε ανασκαλέψει | θα έχουμε ανασκαλέψει | να έχουμε ανασκαλέψει | ||
| β' πληθ. | έχετε ανασκαλέψει | είχατε ανασκαλέψει | θα έχετε ανασκαλέψει | να έχετε ανασκαλέψει | ||
| γ' πληθ. | έχουν ανασκαλέψει | είχαν ανασκαλέψει | θα έχουν ανασκαλέψει | να έχουν ανασκαλέψει |
| |
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ανασκαλεύομαι | ανασκαλευόμουν(α) | θα ανασκαλεύομαι | να ανασκαλεύομαι | ||
| β' ενικ. | ανασκαλεύεσαι | ανασκαλευόσουν(α) | θα ανασκαλεύεσαι | να ανασκαλεύεσαι | (ανασκαλεύου) | |
| γ' ενικ. | ανασκαλεύεται | ανασκαλευόταν(ε) | θα ανασκαλεύεται | να ανασκαλεύεται | ||
| α' πληθ. | ανασκαλευόμαστε | ανασκαλευόμαστε ανασκαλευόμασταν |
θα ανασκαλευόμαστε | να ανασκαλευόμαστε | ||
| β' πληθ. | ανασκαλεύεστε | ανασκαλευόσαστε ανασκαλευόσασταν |
θα ανασκαλεύεστε | να ανασκαλεύεστε | (ανασκαλεύεστε) | |
| γ' πληθ. | ανασκαλεύονται | ανασκαλεύονταν ανασκαλευόντουσαν |
θα ανασκαλεύονται | να ανασκαλεύονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ανασκαλεύτηκα | θα ανασκαλευτώ | να ανασκαλευτώ | ανασκαλευτεί | ||
| β' ενικ. | ανασκαλεύτηκες | θα ανασκαλευτείς | να ανασκαλευτείς | ανασκαλέψου | ||
| γ' ενικ. | ανασκαλεύτηκε | θα ανασκαλευτεί | να ανασκαλευτεί | |||
| α' πληθ. | ανασκαλευτήκαμε | θα ανασκαλευτούμε | να ανασκαλευτούμε | |||
| β' πληθ. | ανασκαλευτήκατε | θα ανασκαλευτείτε | να ανασκαλευτείτε | ανασκαλευτείτε | ||
| γ' πληθ. | ανασκαλεύτηκαν ανασκαλευτήκαν(ε) |
θα ανασκαλευτούν(ε) | να ανασκαλευτούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω ανασκαλευτεί | είχα ανασκαλευτεί | θα έχω ανασκαλευτεί | να έχω ανασκαλευτεί | ανασκαλεμένος | |
| β' ενικ. | έχεις ανασκαλευτεί | είχες ανασκαλευτεί | θα έχεις ανασκαλευτεί | να έχεις ανασκαλευτεί | ||
| γ' ενικ. | έχει ανασκαλευτεί | είχε ανασκαλευτεί | θα έχει ανασκαλευτεί | να έχει ανασκαλευτεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε ανασκαλευτεί | είχαμε ανασκαλευτεί | θα έχουμε ανασκαλευτεί | να έχουμε ανασκαλευτεί | ||
| β' πληθ. | έχετε ανασκαλευτεί | είχατε ανασκαλευτεί | θα έχετε ανασκαλευτεί | να έχετε ανασκαλευτεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν ανασκαλευτεί | είχαν ανασκαλευτεί | θα έχουν ανασκαλευτεί | να έχουν ανασκαλευτεί | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.