ανήκω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ανήκω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνήκω < αρχαία σημασία: φτάνω μέχρι[1] < (ἀνά) ἀν- + ἥκω (έχω έρθει)[2]

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈni.ko/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νή‐κω

Ρήμα

ανήκω, πρτ.: ανήκα/(άνηκα^{προφορικό}^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}, ελλειπτικό ρήμα, συνήθως στο 3ο πρόωσπο (χωρίς παθητική φωνή)

είμαι μέρος ενός συνόλου
αποτελώ τμήμα της περιουσίας κάποιου

Συνώνυμα

ιδιωματικό: αππαρθενεύω/απαρθενεύω και άλλες μορφές

Κλίση

→ λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

ανήκω

αγγλικά : belong ^(en)
γαλλικά : appartenir ^(fr)

ως ελλειπτικό ρήμα

αγγλικά : be up to ^(en)

Αναφορές

ανήκω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.