αγκούσα
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αγκούσα | οι | αγκούσες |
| γενική | της | αγκούσας | — | |
| αιτιατική | την | αγκούσα | τις | αγκούσες |
| κλητική | αγκούσα | αγκούσες | ||
| Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται. | ||||
| Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- αγκούσα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀγκούσα < βενετική angossa με τροπή [o] > [u] με την επίδραση του [g] [1] < λατινική angustia (στενό πέρασμα). Δεν είναι πιθανή η σύνδεση με την αρχαία μετοχή ὀγκοῦσα < ὀγκόω. [2]
Προφορά
- ΔΦΑ : /aŋˈɡu.sa/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐γκού‐σα
Ουσιαστικό
αγκούσα θηλυκό
Εκφράσεις
Συγγενικά
- αγκούσεμα
- αγκουσευτά
- αγκουσομανάω / αγκουσομανώ, αγκουσομανιέμαι
- παραγκουσεύω
- περσαγκουσεύω
Μεταφράσεις
αγκούσα
|
|
Αναφορές
- αγκούσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.