Ταμπούρια

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική τα Ταμπούρια
      γενική των Ταμπουριών
    αιτιατική τα Ταμπούρια
     κλητική Ταμπούρια
Οι καταλήξεις -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ταμπούρια < πληθυντικός αριθμός του ταμπούρι[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /taˈbu.ɾʝa/
τυπογραφικός συλλαβισμός : Τα‐μπού‐ρια

Κύριο όνομα

Ταμπούρια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

  1. συνοικία του Πειραιά και του Κερατσινίου
    ※  Στη Δραπετσώνα τα ‘φαγες στου Παύλου και στου Γκίκα / και στα Ταμπούρια του Μηνά, του φουκαρά / που του ‘μεινε, που του ‘μεινε η γλύκα. (Σε έδιωξαν από την Κοκκινιά, στίχοι: Νίκος Μάθεσης, μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, εκτέλεση: Πρόδρομος Τσαουσάκης, 1950)
  2. οικισμός των Ιωαννίνων
  3. κορυφή βουνού του Μαινάλου

Συγγενικά


Μεταφράσεις
    Ταμπούρια

Αναφορές
  1. Καιροφύλας, Γιάννης (1995). Τοπωνύμια της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων. Αθήνα: Φιλιππότης. ISBN 9789602950746.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.