Μελιταῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	Μελιταῖος	ἡ	Μελιταίᾱ	τὸ	Μελιταῖον
γενική	τοῦ	Μελιταίου	τῆς	Μελιταίᾱς	τοῦ	Μελιταίου
δοτική	τῷ	Μελιταίῳ	τῇ	Μελιταίᾳ	τῷ	Μελιταίῳ
αιτιατική	τὸν	Μελιταῖον	τὴν	Μελιταίᾱν	τὸ	Μελιταῖον
κλητική ὦ!		Μελιταῖε		Μελιταίᾱ		Μελιταῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Μελιταῖοι	αἱ	Μελιταῖαι	τὰ	Μελιταῖᾰ
γενική	τῶν	Μελιταίων	τῶν	Μελιταίων	τῶν	Μελιταίων
δοτική	τοῖς	Μελιταίοις	ταῖς	Μελιταίαις	τοῖς	Μελιταίοις
αιτιατική	τοὺς	Μελιταίους	τὰς	Μελιταίᾱς	τὰ	Μελιταῖᾰ
κλητική ὦ!		Μελιταῖοι		Μελιταῖαι		Μελιταῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Μελιταίω	τὼ	Μελιταίᾱ	τὼ	Μελιταίω
γεν-δοτ	τοῖν	Μελιταίοιν	τοῖν	Μελιταίαιν	τοῖν	Μελιταίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μελιταῖος < Μελίτη (= Μάλτα) < μέλι ή < φοινικική 𐤈𐤄𐤋𐤀𐤌 (mlṭ: καταφύγιο, λιμάνι)

Μελιταῖος, -α, -ον

Μελιταῖος, Μελιταῖον, μελιταῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.