shackle

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
shackle	shackles

shackle ^(en)

(επίσημο, μόνο στον πληθυντικό) τα δεσμά, μια συγκεκριμένη κατάσταση ή ένα σύνολο συνθηκών που με εμποδίζουν να πω ή να κάνω αυτό που θέλω
↪ the shackles of social conventions - τα δεσμά των κοινωνικών συμβατικοτήτων

↪ the shackles of etiquette/routine - τα δεσμά της ετικέτας/της ρουτίνας

≈ συνώνυμα: bonds

Ρήμα

ενεστώτας	shackle
γ΄ ενικό ενεστώτα	shackles
αόριστος	shackled
παθητική μετοχή	shackled
ενεργητική μετοχή	shackling

shackle ^(en)

αλυσοδένω

Πηγές

shackle (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
shackle (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 212. ISBN 9780194325684., λήμμα: δεσμά

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.