indictus

Λατινικά (la)

indictus, -a, -um

indictus, -a, -um

	ενικός			πληθυντικός
	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*
ονομαστική	indictus	indicta	indictum	indictī	indictae	indicta
γενική	indictī	indictae	indictī	indictōrum	indictārum	indictōrum
δοτική	indictō	indictae	indictō	indictīs	indictīs	indictīs
αιτιατική	indictum	indictam	indictum	indictōs	indictās	indicta
κλητική	indicte	indicta	indictum	indictī	indictae	indicta
αφαιρετική	indictō	indictā	indictō	indictīs	indictīs	indictīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

indictus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.