gratuitous

/ɡrəˈtjuːɪtəs/

μέσος 17ος αιώνας: gratuitous < λατινικά: gratuitus «δωρεάν παρεχόμενος, δοσμένος δωρεάν, αυθόρμητος» + -ous

gratuitous ^(en)

1. αναίτιος, άσκοπος, ανώφελος, περιττός, αχρείαστος, που δε εξυπηρετεί-επιτελεί σκοπό
   • αδικαιολόγητος

   Συνώνυμα: unjustified, without reason, uncalled for, unwarranted, unprovoked, undue• indefensible, unjustifiable• needless, unnecessary, superfluous, redundant, avoidable, inessential, [[non-essential, unmerited, groundless, ungrounded, causeless, without cause• senseless, careless, wanton, indiscriminate, unreasoning, brutish• excessive, immoderate, disproportionate, inordinate• unfounded, baseless, inappropriate• de trop

2. δωρεάν, τζάμπα

   Συνώνυμα: free, gratis, complimentary, voluntary, volunteer, unpaid, unrewarded, unsalaried, free of charge, without charge, for nothing, at no cost, without payment• pro bono (publico)• ανεπίσημα: for free, on the house• [[buckshee}}