Ὠκεανίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ὠκεανίς	αἱ	Ὠκεανίδες
γενική	τῆς	Ὠκεανίδος	τῶν	Ὠκεανίδων
δοτική	τῇ	Ὠκεανίδῐ	ταῖς	Ὠκεανίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ὠκεανίδᾰ	τὰς	Ὠκεανίδᾰς
κλητική ὦ!		Ὠκεανίς*		Ὠκεανίδες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ὠκεανίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ὠκεανίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ὠκεανίς < Ὠκεαν(ός) + -ίς

Ὠκεανίς, -ίδος θηλυκό

(ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) μία από τις Ωκεανίδες νύμφες, τις κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος

Ὠκεανίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Ὠκεανίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.