ὑφαρπάσας

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ ὑφαρπάσᾱς ἡ ὑφαρπάσᾱσᾰ τὸ ὑφαρπάσᾰν
      γενική τοῦ ὑφαρπάσᾰντος τῆς ὑφαρπασᾱ́σης τοῦ ὑφαρπάσᾰντος
      δοτική τῷ ὑφαρπάσᾰντῐ τῇ ὑφαρπασᾱ́σῃ τῷ ὑφαρπάσᾰντῐ
    αιτιατική τὸν ὑφαρπάσᾰντᾰ τὴν ὑφαρπάσᾱσᾰν τὸ ὑφαρπάσᾰν
     κλητική ὦ! ὑφαρπάσᾱς ὑφαρπάσᾱσᾰ ὑφαρπάσᾰν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ ὑφαρπάσᾰντες αἱ ὑφαρπάσᾱσαι τὰ ὑφαρπάσᾰντᾰ
      γενική τῶν ὑφαρπασᾰ́ντων τῶν ὑφαρπασᾱσῶν τῶν ὑφαρπασᾰ́ντων
      δοτική τοῖς ὑφαρπάσᾱσῐ(ν) ταῖς ὑφαρπασᾱ́σαις τοῖς ὑφαρπάσᾱσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς ὑφαρπάσᾰντᾰς τὰς ὑφαρπασᾱ́σᾱς τὰ ὑφαρπάσᾰντᾰ
     κλητική ὦ! ὑφαρπάσᾰντες ὑφαρπάσᾱσαι ὑφαρπάσᾰντᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ὑφαρπάσᾰντε τὼ ὑφαρπασᾱ́σᾱ τὼ ὑφαρπάσᾰντε
      γεν-δοτ τοῖν ὑφαρπάσᾰ́ντοιν τοῖν ὑφαρπασᾱ́σαιν τοῖν ὑφαρπασᾰ́ντοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νομίσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ὑφαρπάσας, ὑφαρπάσασα, ὑφαρπάσαν

  • μετοχή ενεργητικού αορίστου (ὑφήρπασα) του ρήματος ὑφαρπάζω
    ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Πλάτων, Εὐθύδημος, 300d (300c-300d) @scaife.perseus
    οὐ τοῦτο ἐρωτῶ, ἀλλὰ τὰ πάντα σιγᾷ ἢ λέγει; οὐδέτερα καὶ ἀμφότερα, ἔφη ὑφαρπάσας ὁ Διονυσόδωρος·
    ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἱππῆς, στίχ. 56 (54-57)
    καὶ πρώην γ᾽ ἐμοῦ | μᾶζαν μεμαχότος ἐν Πύλῳ Λακωνικήν, | πανουργότατά πως παραδραμὼν ὑφαρπάσας | αὐτὸς παρέθηκε τὴν ὑπ᾽ ἐμοῦ μεμαγμένην.
    Νά, τις προάλλες | είχα ζυμώσει λαγάνα λακωνική στην Πύλο | κι ετούτος με πονηριά μοναδική μ᾽ έκανε πέρα, μου την πήρε απ᾽ τα χέρια | και τη σερβίρισε αυτός στο αφεντικό, αυτήν που εγώ είχα ζυμώσει!
    Μετάφραση (2005): Ηλίας Σπυρόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr
    ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Ἀρριανός, Ἀνάβασις Ἀλεξάνδρου, 5, 10.1
    Ταύτην οὖν τὴν ὥραν τοῦ ἔτους προσμένειν ἐς τὸ φανερὸν ἔφασκεν, εἰ ἐν τῷ τότε εἴργοιτο· ὁ δὲ οὐδὲν μεῖον ἐφεδρεύων ἔμενεν, εἴ πῃ λάθοι ὑφαρπάσας ὀξέως τὸν πόρον.
    Αυτήν, λοιπόν, την εποχή του έτους, έλεγε απροκάλυπτα ο Αλέξανδρος ότι περίμενε, εφόσον τότε εμποδιζόταν να περάσει τον ποταμό, στην πραγματικότητα όμως καιροφυλακτούσε συνεχώς, μήπως μπορέσει να κυριεύσει γρήγορα κάποιο πέρασμα χωρίς να γίνει αντιληπτός από τον εχθρό.
    Μετάφραση (1986, 1998): Θεόδωρος Χ. Σαρικάκης, Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. @greek‑language.gr

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.