ὀθόνη

ὀθόνη < → λείπει η ετυμολογία

ὀθόνη θηλυκό

1. λινό ύφασμα

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 7 (η. Ὀδυσσέως εἴσοδος πρὸς Ἀλκίνουν.), στίχ. 107

   καιροσέων δ᾽ ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον.

   απ᾽ τα λινά τους υφαντά περνά το λάδι κι αποστάζει.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

2. λινό γυναικείο ρούχο

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 3 (Γ. Ὅρκοι. Τειχοσκοπία. Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου μονομαχία.), στίχ. 141 (στίχοι 141-142)

   αὐτίκα δ᾽ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν | ὁρμᾶτ᾽ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα,

   Κι ευθύς από τον θάλαμον μ᾽ ένα λευκό μαγνάδι | η Ελένη εχύθη και θερμά τα δάκρυα της κυλούσαν.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 18 (Σ. Ὁπλοποιία.), στίχ. 595 (στίχοι 595-596)

   τῶν δ᾽ αἱ μὲν λεπτὰς ὀθόνας ἔχον, οἱ δὲ χιτῶνας | εἵατ᾽ ἐϋννήτους, ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ·

   και οι κόρες εφορούσαν λινά ενδύματα λεπτά, | κι είχαν τα παλικάρια από το λάδι λαμπερούς καλόγνεστους χιτώνες.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

3. ελληνιστική πανί πλοίου, καραβόπανο
4. (στον πληθυντικό) η μεμβράνη που περικλείει την κόρη του ματιού

   ※  4oς πκε αιώνας ⌘ Αριστοτέλης, De sensu et sensibilibus, 2.9, @scaife.perseus

   Ἐμπεδοκλῆς δ’ ἔοικε νομίζοντι ὁτὲ μὲν ἐξιόντος τοῦ φωτός, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, βλέπειν· λέγει γοῦν οὕτως...... ὢς δὲ τότ’ ἐν μήνιγξιν ἐεργμένον ὠγύγιον πῦρ λεπτῇσιν ὀθόνῃσι λοχάζετο κύκλοπα κούρην·

   ΣτΕ:Ο Αριστοτέλης παραθέτει ένα απόσπασμα από έργο του Εμπεδοκλή.

• ὀθόνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀθόνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.