ἴγδις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἴγδῐς αἱ ἴγδεις
      γενική τῆς ἴγδεως τῶν ἴγδεων
      δοτική τῇ ἴγδει ταῖς ἴγδεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἴγδῐν τὰς ἴγδεις
     κλητική ὦ! ἴγδῐ ἴγδεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἴγδει
γεν-δοτ τοῖν  ἰγδέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἴγδις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἴγδις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.