ἱερακιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἱερακιδεύς οἱ ἱερακιδεῖς
      γενική τοῦ ἱερακιδέως τῶν ἱερακιδέων
      δοτική τῷ ἱερακιδεῖ τοῖς ἱερακιδεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἱερακιδέᾱ τοὺς ἱερακιδέᾱς
     κλητική ὦ! ἱερακιδεῦ ἱερακιδεῖς
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἱερακιδεῖ
γεν-δοτ τοῖν  ἱερακιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱερακιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἱέρακ(ος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

ἱερακιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.