ἥρως

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἡρω-
ονομαστική	ὁ	ἥρως	οἱ	ἥρωες
γενική	τοῦ	ἥρωος	τῶν	ἡρώων
δοτική	τῷ	ἥρωῐ	τοῖς	ἥρωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἥρωᾰ	τοὺς	ἥρωᾰς
κλητική ὦ!		ἥρως		ἥρωες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἥρωε
γεν-δοτ	τοῖν		ἡρώοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἥρως' όπως «ἥρως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἥρως ήδη ομηρικό < Πιθανό δάνειο ή κατ' άλλη εκδοχή συνδέεται με την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ser [1]

ἥρως αρσενικό

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

ἥρως - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἥρως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.