ἔπειμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἔπειμι < ἐπί + εἰμί
ἔπειμι < ἐπί + εἶμι

Ρήμα

ἔπειμι

Κλίση

ἔπειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἔπειμι	ἐπῶ	ἐπείην	-
σύ	ἔπει	ἐπῇς	ἐπείης	ἔπισθι
οὖτος	ἔπεστι(ν)	ἐπῇ	ἐπείη	ἐπέστω
ἡμεῖς	ἔπεσμεν	ἐπῶμεν	ἐπείημεν/ἐπεῖμεν	-
ὑμεῖς	ἔπεστε	ἐπῆτε	ἐπείητε/ἐπεῖτε	ἔπεστε
οὗτοι	ἔπεισι(ν)	ἐπῶσι(ν)	ἐπείησαν/ἐπεῖεν	ἐπέστων / ἐπέστωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπεῖναι	ἐπών	ἐποῦσα	ἐπόν

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπῆ/ἐπῆν	-	-	-
σύ	ἐπῆσθα	-	-	-
οὖτος	ἐπῆν	-	-	-
ἡμεῖς	ἐπῆμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐπῆτε/ἐπῆστε	-	-	-
οὗτοι	ἐπῆσαν	-	-	-

Μέσος Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπέσομαι	-	ἐπεσοίμην	-
σύ	ἐπέσῃ / ἐπέσει	-	ἐπέσοιο	-
οὖτος	ἐπέσται	-	ἐπέσοιτο	-
ἡμεῖς	ἐπεσόμεθα	-	ἐπεσοίμεθα	-
ὑμεῖς	ἐπέσεσθε	-	ἐπέσοισθε	-
οὗτοι	ἐπέσονται	-	ἐπέσοιντο	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπέσεσθαι	ἐπεσόμενος	ἐπεσομένη	ἐπεσόμενον

Μέσος Αόριστος β'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπεγενόμην	ἐπιγένωμαι	ἐπιγενοίμην	-
σύ	ἐπεγένου	ἐπιγένῃ	ἐπιγένοιο	ἐπιγενοῦ
οὖτος	ἐπεγένετο	ἐπιγένηται	ἐπιγένοιτο	ἐπιγενέσθω
ἡμεῖς	ἐπεγενόμεθα	ἐπιγενώμεθα	ἐπιγενοίμεθα	-
ὑμεῖς	ἐπεγένεσθε	ἐπιγένησθε	ἐπιγένοισθε	ἐπιγένεσθε
οὗτοι	ἐπεγένοντο	ἐπιγένωνται	ἐπιγένοιντο	ἐπιγενέσθων / ἐπιγενέσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιγενέσθαι	ἐπιγενόμενος	ἐπιγενομένη	ἐπιγενόμενον

Παθητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπεγενήθην	ἐπιγενηθῶ	ἐπιγενηθείην	-
σύ	ἐπεγενήθης	ἐπιγενηθῇς	ἐπιγενηθείης	ἐπιγενήθητι
οὖτος	ἐπεγενήθη	ἐπιγενηθῇ	ἐπιγενηθείη	ἐπιγενηθήτω
ἡμεῖς	ἐπεγενήθημεν	ἐπιγενηθῶμεν	ἐπιγενηθείημεν / ἐπιγενηθεῖμεν	-
ὑμεῖς	ἐπεγενήθητε	ἐπιγενηθῆτε	ἐπιγενηθείητε / ἐπιγενηθεῖτε	ἐπιγενήθητε
οὗτοι	ἐπεγενήθησαν	ἐπιγενηθῶσι(ν)	ἐπιγενηθείησαν / ἐπιγενηθεῖεν	ἐπιγενηθέντων / ἐπιγενηθήτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιγενηθῆναι	ἐπιγενηθείς	ἐπιγενηθεῖσα	ἐπιγενηθέν

Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπιγέγονα	ἐπιγεγόνω / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός ὦ	ἐπιγεγόνοιμι / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός εἴην	-
σύ	ἐπιγέγονας	ἐπιγεγόνῃς / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός ᾖς	ἐπιγεγόνοις / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός εἴης	ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός ἴσθι
οὗτος	ἐπιγέγονε	ἐπιγεγόνῃ / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός ᾖ	ἐπιγεγόνοι / ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός εἴη	ἐπιγεγονώς, ἐπιγεγονυῖα, ἐπιγεγονός ἔστω
ἡμεῖς	ἐπιγεγόναμεν	ἐπιγεγόνωμεν / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα ὦμεν	ἐπιγεγόνοιμεν / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	ἐπιγεγόνατε	ἐπιγεγόνητε / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα ἦτε	ἐπιγεγόνοιτε / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα εἴητε/εἶτε	ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα ἔστε
οὗτοι	ἐπιγεγόνασι(ν)	ἐπιγεγόνωσι(ν) / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα ὦσι(ν)	ἐπιγεγόνοιεν / ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα εἴησαν/εἶεν	ἐπιγεγονότες, ἐπιγεγονυῖαι, ἐπιγεγονότα ἔστων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιγεγονέναι	ἐπιγεγονώς	ἐπιγεγονυῖα	ἐπιγεγονός

Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπιγεγένημαι	ἐπιγεγενημένος ὦ	ἐπιγεγενημένος εἴην	-
σύ	ἐπιγεγένησαι	ἐπιγεγενημένος ᾖς	ἐπιγεγενημένος εἴης	ἐπιγεγένησο
οὖτος	ἐπιγεγένηται	ἐπιγεγενημένος ᾖ	ἐπιγεγενημένος εἴης	ἐπιγεγενήσθω
ἡμεῖς	ἐπιγεγενήμεθα	ἐπιγεγενημένοι ὦμεν	ἐπιγεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	ἐπιγεγένησθε	ἐπιγεγενημένοι ἦτε	ἐπιγεγενημένοι εἴητε/εἶτε	ἐπιγεγένησθε
οὗτοι	ἐπιγεγένηνται	ἐπιγεγενημένοι ὦσι(ν)	ἐπιγεγενημένοι εἴησαν/εἶεν	ἐπιγεγενήσθων / ἐπιγεγενήσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιγεγενῆσθαι	ἐπιγεγενημένος	ἐπιγεγενημένη	ἐπιγεγενημένον

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπεγεγόνειν	-	-	-
σύ	ἐπεγεγόνεις	-	-	-
οὖτος	ἐπεγεγόνει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐπεγεγόνεμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐπεγεγόνετε	-	-	-
οὗτοι	ἐπεγεγόνεσαν	-	-	-

Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπεγεγενήμην	-	-	-
σύ	ἐπεγεγένησο	-	-	-
οὖτος	ἐπεγεγένητο	-	-	-
ἡμεῖς	ἐπεγεγενήμεθα	-	-	-
ὑμεῖς	ἐπεγεγένησθε	-	-	-
οὗτοι	ἐπεγεγένηντο	-	-	-

Ρήμα

ἔπειμι

Εκφράσεις

ἡ ἐπιοῦσα ἡμέρα: η επομένη

Κλίση

ἔπειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἔπειμι	ἐπίω	ἐπίοιμι/ἐπιοίην	-
σύ	ἔπει	ἐπίῃς	ἐπίοις/ἐπιοίης	ἔπιθι
οὖτος	ἔπεισι(ν)	ἐπίῃ	ἐπίοι/ἐπιοίη	ἐπίτω
ἡμεῖς	ἔπιμεν	ἐπίωμεν	ἐπίοιμεν	-
ὑμεῖς	ἔπιτε	ἐπίητε	ἐπίοιτε	ἔπιτε
οὗτοι	ἐπίασι(ν)	ἐπίωσι(ν)	ἐπίοιεν	ἐπιόντων / ἐπίτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιέναι	ἐπιών	ἐπιοῦσα	ἐπιόν

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπῇα/ἐπῄειν	-	-	-
σύ	ἐπῄεις/ἐπῄεισθα	-	-	-
οὖτος	ἐπῄει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐπῇμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐπῇτε	-	-	-
οὗτοι	ἐπῇσαν/ἐπῄεσαν	-	-	-

Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἔπειμι	-	ἐπίοιμι/ἐπιοίην	-
σύ	ἔπει	-	ἐπίοις/ἐπιοίης	-
οὖτος	ἔπεισι(ν)	-	ἐπίοι/ἐπιοίη	-
ἡμεῖς	ἔπιμεν	-	ἐπίοιμεν	-
ὑμεῖς	ἔπιτε	-	ἐπίοιτε	-
οὗτοι	ἐπίασι(ν)	-	ἐπίοιεν	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπιέναι	ἐπιών	ἐπιοῦσα	ἐπιόν

Ενεργητικός Αόριστος β'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπῆλθον	ἐπέλθω	ἐπέλθοιμι	-
σύ	ἐπῆλθες	ἐπέλθῃς	ἐπέλθοις	ἔπελθε
οὖτος	ἐπῆλθε	ἐπέλθῃ	ἐπέλθοι	ἐπελθέτω
ἡμεῖς	ἐπήλθομεν	ἐπέλθωμεν	ἐπέλθοιμεν	-
ὑμεῖς	ἐπήλθετε	ἐπέλθητε	ἐπέλθοιτε	ἐπέλθετε
οὗτοι	ἐπῆλθον	ἐπέλθωσι(ν)	ἐπέλθοιεν	ἐπελθόντων / ἐπελθέτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπελθεῖν	ἐπελθών	ἐπελθοῦσα	ἐπελθόν

Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπελήλυθα	ἐπεληλύθω / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός ὦ	ἐπεληλύθοιμι / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός εἴην	-
σύ	ἐπελήλυθας	ἐπεληλύθῃς / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός ᾖς	ἐπεληλύθοις / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός εἴης	ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός ἴσθι
οὗτος	ἐπελήλυθε	ἐπεληλύθῃ / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός ᾖ	ἐπεληλύθοι / ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός εἴη	ἐπελελυθώς, ἐπελελυθυῖα, ἐπελελυθός ἔστω
ἡμεῖς	ἐπεληλύθαμεν	ἐπεληλύθωμεν / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα ὦμεν	ἐπεληλύθοιμεν / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	ἐπεληλύθατε	ἐπεληλύθητε / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα ἦτε	ἐπεληλύθοιτε / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα εἴητε/εἶτε	ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα ἔστε
οὗτοι	ἐπεληλύθασι(ν)	ἐπεληλύθωσι(ν) / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα ὦσι(ν)	ἐπεληλύθοιεν / ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα εἴησαν/εἶεν	ἐπελελυθότες, ἐπελελυθυῖαι, ἐπελελυθότα ἔστων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἐπελελυθέναι	ἐπελελυθώς	ἐπελελυθυῖα	ἐπελελυθός

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐπεληλύθειν	-	-	-
σύ	ἐπεληλύθεις	-	-	-
οὖτος	ἐπεληλύθει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐπεληλύθεμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐπεληλύθετε	-	-	-
οὗτοι	ἐπεληλύθεσαν	-	-	-

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.