ἐντεροκηλήτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἐντεροκηλήτης οἱ ἐντεροκηλῆται
      γενική τοῦ ἐντεροκηλήτου τῶν ἐντεροκηλητῶν
      δοτική τῷ ἐντεροκηλήτῃ τοῖς ἐντεροκηλήταις
    αιτιατική τὸν ἐντεροκηλήτην τοὺς ἐντεροκηλήτᾱς
     κλητική ὦ! ἐντεροκηλῆτᾰ ἐντεροκηλῆται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐντεροκηλήτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἐντεροκηλήταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐντεροκηλήτης < ἐντεροκήλη (< ἐντερο- + κήλη) + -της

Ουσιαστικό

ἐντεροκηλήτης αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Συνώνυμα

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.