Ἀρτεμίσιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ἀρτεμίσιον < Ἄρτεμις

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	τὸ	Ἀρτεμίσιον
γενική	τοῦ	Ἀρτεμισίου
δοτική	τῷ	Ἀρτεμισίῳ
αιτιατική	τὸ	Ἀρτεμίσιον
κλητική ὦ!		Ἀρτεμίσιον
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἀρτεμίσιον ουδέτερο

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ/τὸ	Ἀρτεμίσιον
γενική	τῆς/τοῦ	Ἀρτεμισίου
δοτική	τῇ/τῷ	Ἀρτεμισίῳ
αιτιατική	τὴν/τὸ	Ἀρτεμίσιον
κλητική ὦ!		Ἀρτεμίσιον
Θηλυκό ή ουδέτερο. Δεν μαρτυρείται πληθυντικός. Συνήθως, στην ονομαστική, αιτιατική και κλητικού ενικού.
2η κλίση, Κατηγορία 'Γλυκέριον' όπως «Γλυκέριον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἀρτεμίσιον θηλυκό ή ουδέτερο

Ἀρτεμίσιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Ἀρτεμίσιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.