ἄπαις
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ/ἡ | ἄπαις | οἱ/αἱ | ἄπαιδες |
| γενική | τοῦ/τῆς | ἄπαιδος | τῶν | ἀπαίδων |
| δοτική | τῷ/τῇ | ἄπαιδᾰ | τοῖς/ταῖς | ἄπαισῐ(ν) |
| αιτιατική | τὸν/τὴν | ἄπαιδα | τοὺς/τὰς | ἄπαιδᾰς |
| κλητική ὦ! | ἄπαι | ἄπαιδες | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἄπαιδε | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | ἀπαίδοιν | ||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'ἄπαις' όπως «ἄπαις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ουσιαστικό
ἄπαις αρσενικό ή θηλυκό και ως επίθετο
- ο άτεκνος, η άτεκνη
- ※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἀνδρομάχη, στίχ. 714 (713-714)
- ἀλλ᾽, εἰ τὸ κείνης δυστυχεῖ παίδων πέρι, | ἄπαιδας ἡμᾶς δεῖ καταστῆναι τέκνων;
- Αν όμως η αφεντιά της κακοτύχησε, | άτεκνοι θα ᾽πρεπε να μείνουμε κι εμείς;
- Μετάφραση (1994): Γιώργος Γεραλής, Αθήνα: Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος @greek‑language.gr
- ἀλλ᾽, εἰ τὸ κείνης δυστυχεῖ παίδων πέρι, | ἄπαιδας ἡμᾶς δεῖ καταστῆναι τέκνων;
- ※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἀνδρομάχη, στίχ. 714 (713-714)
Πηγές
- ἄπαις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ἄπαις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.