ἄληστος

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἄληστος τὸ ἄληστον
      γενική τοῦ/τῆς ἀλήστου τοῦ ἀλήστου
      δοτική τῷ/τῇ ἀλήστῳ τῷ ἀλήστῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄληστον τὸ ἄληστον
     κλητική ὦ! ἄληστε ἄληστον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄληστοι τὰ ἄληστᾰ
      γενική τῶν ἀλήστων τῶν ἀλήστων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀλήστοις τοῖς ἀλήστοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀλήστους τὰ ἄληστᾰ
     κλητική ὦ! ἄληστοι ἄληστᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀλήστω τὼ ἀλήστω
      γεν-δοτ τοῖν ἀλήστοιν τοῖν ἀλήστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄληστος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἄλαστος < ἄ- στερητικό + θέμα λησ- → και δείτε τη λέξη ἄλαστος

Επίθετο

ἄληστος, -ος, -ον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.