ἀφετηρία

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀφετηρίᾱ αἱ ἀφετηρίαι
      γενική τῆς ἀφετηρίᾱς τῶν ἀφετηριῶν
      δοτική τῇ ἀφετηρίᾳ ταῖς ἀφετηρίαις
    αιτιατική τὴν ἀφετηρίᾱν τὰς ἀφετηρίᾱς
     κλητική ὦ! ἀφετηρίᾱ ἀφετηρίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀφετηρίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἀφετηρίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
ἀφετηρία < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου ἀφετήριος - εννοείται το θηλυκό ουσιαστικό γραμμή (απ' όπου ξεκινούν οι δρομείς)

Ουσιαστικό

ἀφετηρία θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συνώνυμα

Ετυμολογία 2
ἀφετηρία: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἀφετηρία

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.