ἀρχιγραμματεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀρχιγραμματεύς οἱ ἀρχιγραμματεῖς
      γενική τοῦ ἀρχιγραμματέως τῶν ἀρχιγραμματέων
      δοτική τῷ ἀρχιγραμματεῖ τοῖς ἀρχιγραμματεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἀρχιγραμματέᾱ τοὺς ἀρχιγραμματέᾱς
     κλητική ὦ! ἀρχιγραμματεῦ ἀρχιγραμματεῖς
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀρχιγραμματεῖ
γεν-δοτ τοῖν  ἀρχιγραμματέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρχιγραμματεύς (ελληνιστική κοινή) < ἀρχι- + αρχαία ελληνική γραμματεύς

Ουσιαστικό

ἀρχιγραμματεύς αρσενικό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.