ἀποβλητικός
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ἀποβλητικός < ἀποβάλλω
Επίθετο
Επίθετοἀποβλητικός-ή-ον
- που έχει την ιδιότητα, που μπορεί να αποβάλλει, δηλ. να ρίξει κάτω τους καρπούς του (ελληνιστική έννοια)
Συγγενικά
- ἀποβάλλω
- ἀποβλητέος
- ἀπόβλητος,η,ον (ο απόβλητος)
- ἀποβολεύς (εκείνος που ρίχνει, πετάει κάτι)
- ἀποβολή (η αποβολή, η απώλεια)
- ἀποβολιμαῖος (αυτός που ρίχνει κάτι, με γενική)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.