ἀπόβλητος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀπόβλητος < ἀποβάλλω < ἀπό- + βάλλω

Επίθετο

ἀπόβλητος-ος-ον

που είναι άξιος να αποβληθεί, που είναι ανάξιος, του αξίζει να τον πετάξεις, για πέταμα, απόβλητος

οὔ τοι ἀπόβλητ᾽ ἐστὶ θεῶν ἐρικυδέα δῶρα (δεν είναι για πέταμα τα ένδοξα δώρα των θεών)

Συγγενικά

ἀποβάλλω
ἀποβλητέος
ἀποβλητικός
ἀποβολεύς (εκείνος που ρίχνει, πετάει κάτι)
ἀποβολή (η αποβολή, η απώλεια)
ἀποβολιμαῖος (αυτός που ρίχνει κάτι, με γενική)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.