ἀνθρωπισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀνθρωπισμός οἱ ἀνθρωπισμοί
      γενική τοῦ ἀνθρωπισμοῦ τῶν ἀνθρωπισμῶν
      δοτική τῷ ἀνθρωπισμῷ τοῖς ἀνθρωπισμοῖς
    αιτιατική τὸν ἀνθρωπισμόν τοὺς ἀνθρωπισμούς
     κλητική ὦ! ἀνθρωπισμέ ἀνθρωπισμοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀνθρωπισμώ
γεν-δοτ τοῖν  ἀνθρωπισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀνθρωπισμός < ἀνθρωπίζω (<ἄνθρωπος) + -ισμός

Ουσιαστικό

ἀνθρωπισμός αρσενικό

  1. μόρφωση, παιδεία
    ἄμεινον ἔφη (εννοείται: Αρίστιππος ο Κυρηναίος) ἐπαίτην ἐπαιτεῖν ἢ ἀπαίδευτον εἶναι· οἱ μὲν γὰρ χρημάτων, οἱ δ' ἀνθρωπισμοῦ δέονται. (Διογένης ο Λαέρτιος στον βίο του φιλοσόφου Αρίστιππου του Κυρηναίου, 2,70)
    καὶ οἷος ἂν ἔοι ἀνήρ, ἀρετῇ μὲν ἴσος, ἀνθρωπισμῷ δὲ βελτίων, λόγῳ δὲ σύμβουλος (Ομηρικά σχόλια)
  2. ανθρωπιά
  3. ενανθρώπιση
    ≈ συνώνυμα: ἐνανθρώπησις
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.