ἀμφίεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀμφίεσῐς αἱ ἀμφιέσεις
      γενική τῆς ἀμφιέσεως τῶν ἀμφιέσεων
      δοτική τῇ ἀμφιέσει ταῖς ἀμφιέσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀμφίεσῐν τὰς ἀμφιέσεις
     κλητική ὦ! ἀμφίεσῐ ἀμφιέσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀμφιέσει
γεν-δοτ τοῖν  ἀμφιεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμφίεσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀμφιέννυμι (< ἀμφί- + ἕννυμι) ως εξής: • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  [1]

Ουσιαστικό

ἀμφίεσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • ἀμφίασμα
  • ἀμφίεσμα

→ και δείτε τα ρήματα ἀμφιέννυμι και ἀμφιάζω

Αναφορές
  1. αμφίεση - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.