ἀμέργω

ἀμέργω < → λείπει η ετυμολογία

ἀμέργω

1. κόβω με δρεπάνι
2. μαζεύω από το δέντρο, συλλέγω καρπούς ή άνθη

   ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 1.882, @scaife.perseus

   καρπὸν ἀμέργουσιν πεποτημέναι· ὧς ἄρα ταίγε

   ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 12.79, p.v.3.p.223 @scaife.perseus. (απόσπασμα από ποίημα της Σαπφούς)

   καὶ Σαπφώ φησιν (fr. 121 B4) ἰδεῖν ‘ἄνθε’ ἀμέργουσαν παῖδ’ ἄγαν ἁπαλάν.‘’

   → δείτε παράθεμα στο ἀμέρξων

3. (στη μέση φωνή) κόβω για τον εαυτό μου

   → δείτε παράθεμα στο ἀμερξάμενος

   → δείτε παράθεμα στο ἀμεργόμενος

• ἀπαμέργομαι
• καταμέργω

• → λείπει η κλίση

• ἀμέργω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀμέργω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.