ἀλεκτρυονίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀλεκτρυονίς αἱ ἀλεκτρυονίδες
      γενική τῆς ἀλεκτρυονίδος τῶν ἀλεκτρυονίδων
      δοτική τῇ ἀλεκτρυονίδῐ ταῖς ἀλεκτρυονίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀλεκτρυονίδᾰ τὰς ἀλεκτρυονίδᾰς
     κλητική ὦ! ἀλεκτρυονίς* ἀλεκτρυονίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀλεκτρυονίδε
γεν-δοτ τοῖν  ἀλεκτρυονίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλεκτρυονίς < ἀλεκτρυών, -ον + -ίς

Ουσιαστικό

ἀλεκτρυονίς θηλυκό [ᾰ]

  • (ορνιθολογία) η κότα, η ἀλεκτορίς
    ※  2ος αιώνας κε ⌘ Γαληνός, In Hippocratis Librum de Fracturis Commentarii, 3, 1, 18b, 413
    ἔτι τε ἀλεκτρυόνων καὶ ἀλεκτρυονίδων

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.