ἀλεκτορίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀλεκτορίς αἱ ἀλεκτορίδες
      γενική τῆς ἀλεκτορίδος τῶν ἀλεκτορίδων
      δοτική τῇ ἀλεκτορίδῐ ταῖς ἀλεκτορίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀλεκτορίδᾰ τὰς ἀλεκτορίδᾰς
     κλητική ὦ! ἀλεκτορίς* ἀλεκτορίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀλεκτορίδε
γεν-δοτ τοῖν  ἀλεκτορίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλεκτορίς < ἀλέκτωρ, θέμα ἀλέκτορ- + -ίς

Ουσιαστικό

ἀλεκτορίς [ᾰ] θηλυκό

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.