ἀλγηδών

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ἀλγηδων-, ἀλγηδον-
ονομαστική ἡ ἀλγηδών αἱ ἀλγηδόνες
      γενική τῆς ἀλγηδόνος τῶν ἀλγηδόνων
      δοτική τῇ ἀλγηδόνῐ ταῖς ἀλγηδόσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀλγηδόνᾰ τὰς ἀλγηδόνᾰς
     κλητική ὦ! ἀλγηδών ἀλγηδόνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀλγηδόνε
γεν-δοτ τοῖν  ἀλγηδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλγηδών < ἄλγ(ος) + -ηδών [1]

Ουσιαστικό

ἀλγηδών, -όνος θηλυκό

  1. πόνος (ψυχικός ή σωματικός)
  2. οδύνη

Αναφορές
  1. s.v. άλγος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.