ἀλέξω

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἀλέξω < αλεκ- + σ, ρίζα όμοια με την ἀλκή (δύναμη)

Ρήμα

ἀλέξω τινί τι και ἀλεξέω και ἀλέκω

αποκρούω, διώχνω από κάποιον κάτι

ἀλέξειν τούτοις κακόν

(μέσο) ἀλέξομαι: αμύνομαι ( μέλλων, επίσης ἀλέξομαι, οπότε η δάκριση στηρίζεται στα συμφραζόμενα)

ἀλέξομαι: ανταμείβω, ανταποδίδω τα ίσα, αντιγυρίζω

εὔχοιτο τοσοῦτον χρόνον ζῆν ἔστε νικῴη καὶ τοὺς εὖ καὶ κακῶς ποιοῦντας ἀλεξόμενος : προσευχόταν (ο Κύρος) να ζήσει αρκετά ώστε να υπερισχύσει ανταποδίδοντας και σε εκείνους που τον ευεργέτησαν και σε εκείνους που τον έβλαψαν (Ξενοφών, Κύρου Ανάβαση, Βιβλίο Α΄, 9.11)

Συγγενικά

Ἀλέξανδρος
ἀλεξητὴρ
ἀλεξητήριος
ἀλεξιβέλεμνος
ἀλέξημα
ἀλκή
Ἀρκεσίλαος

Συνώνυμα

ἄλκω

ἀλέκω

θέμα ἀλέξ- + συνδ. φωνήεν ι : σε λόγιες λέξεις της νέας ελληνικής ως πρώτο συνθετικό (αλεξ-/αλεξι-) σημαίνει απώθηση, απομάκρυνση κάποιου κακού το οποίο δηλώνεται με το δεύτερο συνθετικό
θέμα ἀλκ- < ἀλεκ- , ἀρκ

Σύνθετα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.