ἀλάστωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀλάστωρ οἱ ἀλάστορες
      γενική τοῦ ἀλάστορος τῶν ἀλαστόρων
      δοτική τῷ ἀλάστορῐ τοῖς ἀλάστορσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἀλάστορᾰ τοὺς ἀλάστορᾰς
     κλητική ὦ! ἀλάστορ ἀλάστορες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀλάστορε
γεν-δοτ τοῖν  ἀλαστόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «ἀλέκτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλάστωρ άγνωστη ετυμολογία • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἀλάστωρ, -ορος αρσενικό

  1. πνεύμα εκδίκησης
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Πέρσαι, στίχ. 354
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων, στίχ. 1501 , επίσης στίχ.1508
    ὁ παλαιὸς δριμὺς ἀλάστωρ
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 788
  2. μάστιγα, πληγή (όπως το λιοντάρι της Νεμέας για τους βοσκούς)
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Τραχίνιαι, στίχ. 1092
    Νεμέας ἔνοικον, βουκόλων ἀλάστορα / λέοντ᾽
  3. αυτός που πάσχει εξ αιτίας εκδίκησης, άθλιος, καταραμένος
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Εὐμενίδες, στίχ. 236
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Αἴας, στίχ. 374
    ※  3ος αιώνας ⌘ Ωριγένης @scaife.perseus
    μηδαμῶς γὰρ θραυσθεὶς μηδὲ ἐνδοὺς πρὸς τοὺς πόνους ταῦτα εἶπε πρὸς τὸν ἀσεβῆ· „σὺ μᾶλλον, ἀλάστορ, ἐκ τοῦ παρόντος ἡμᾶς ζῆν ἀπολύεις, ὁ δὲ τοῦ κόσμου βασιλεὺς ἀποθανόντας ἡμᾶς ὑπὲρ τῶν αὐτοῦ νόμων εἰς αἰώνιον ἀναβίωσιν ζωῆς ἀναστήσει.“

Συγγενικά
  • ἀλάστορος (επίθετο)
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.