ἀετιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἀετιδεύς οἱ ἀετιδεῖς
      γενική τοῦ ἀετιδέως τῶν ἀετιδέων
      δοτική τῷ ἀετιδεῖ τοῖς ἀετιδεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἀετιδέᾱ τοὺς ἀετιδέᾱς
     κλητική ὦ! ἀετιδεῦ ἀετιδεῖς
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀετιδεῖ
γεν-δοτ τοῖν  ἀετιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀετιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀετ(ός) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

ἀετιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Αναφορές
  1. λήγουν σε -ιδέας - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.