χλωρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ χλωρότης αἱ χλωρότητες
      γενική τῆς χλωρότητος τῶν χλωροτήτων
      δοτική τῇ χλωρότητῐ ταῖς χλωρότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν χλωρότητᾰ τὰς χλωρότητᾰς
     κλητική ὦ! χλωρότης χλωρότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  χλωρότητε
γεν-δοτ τοῖν  χλωροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χλωρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική χλωρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

χλωρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

  1. το πρασινωπό χρώμα
  2. η χλωμάδα, η ωχρότητα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.