χαυλιόδους

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χαυλιόδους < χαυλιο- άγνωστης ετυμολογίας, το οποίο ορισμένοι συνδέουν με το χαῦνος (σπογγώδης, πορώδης για τη σύσταση υλικών), με πιθανή ερμηνεία «αραιά, προξέχοντα» για τα δόντια + -όδους (ὀδούς) [1]
Και ουσιαστικοποιημένο αρσενικό .

Επίθετο
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
χαυλῐοδοντ-
ονομαστική ὁ/ἡ χαυλιόδους τὸ χαυλιόδουν
      γενική τοῦ/τῆς χαυλιόδοντος τοῦ χαυλιόδοντος
      δοτική τῷ/τῇ χαυλιόδοντῐ τῷ χαυλιόδοντῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν χαυλιοδοντᾰ τὸ χαυλιόδουν
     κλητική ὦ! χαυλιόδους χαυλιόδουν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ χαυλιόδοντες τὰ χαυλιόδοντᾰ
      γενική τῶν χαυλιοδόντων τῶν χαυλιοδόντων
      δοτική τοῖς/ταῖς χαυλιόδουσῐ(ν) τοῖς χαυλιόδουσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς χαυλιόδοντᾰς τὰ χαυλιόδοντᾰ
     κλητική ὦ! χαυλιόδοντες χαυλιόδοντᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ χαυλιόδοντε τὼ χαυλιόδοντε
      γεν-δοτ τοῖν χαυλιοδόντοιν τοῖν χαυλιοδόντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χαυλιόδους' όπως «χαυλιόδους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

χαυλιόδους, -ους, -ουν

Ουσιαστικό
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
χαυλῐοδοντ-
ονομαστική ὁ χαυλιόδους οἱ χαυλιόδοντες
      γενική τοῦ χαυλιόδοντος τῶν χαυλιοδόντων
      δοτική τῷ χαυλιόδοντῐ τοῖς χαυλιόδουσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν χαυλιόδοντᾰ τοὺς χαυλιόδοντᾰς
     κλητική ὦ! χαυλιόδους χαυλιόδοντες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  χαυλιόδοντε
γεν-δοτ τοῖν  χαυλιοδόντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κυνόδους' όπως «κυνόδους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

χαυλιόδους, -οντος αρσενικό

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.