χαρίεις

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
χᾰρῐεντ- θηλυκό χᾰρῐετ-
ονομαστική ὁ χαρίεις ἡ χαρίεσσᾰ τὸ χαρίεν
      γενική τοῦ χαρίεντος τῆς χαριέσσης τοῦ χαρίεντος
      δοτική τῷ χαρίεντῐ τῇ χαριέσσῃ τῷ χαρίεντῐ
    αιτιατική τὸν χαρίεντᾰ τὴν χαρίεσσᾰν τὸ χαρίεν
     κλητική ὦ! χαρίεν χαρίεσσᾰ χαρίεν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ χαρίεντες αἱ χαρίεσσαι τὰ χαρίεντᾰ
      γενική τῶν χαριέντων τῶν χαριεσσῶν τῶν χαριέντων
      δοτική τοῖς χαρίεσῐ(ν) ταῖς χαριέσσαις τοῖς χαριέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς χαρίεντᾰς τὰς χαριέσσᾱς τὰ χαρίεντᾰ
     κλητική ὦ! χαρίεντες χαρίεσσαι χαρίεντᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ χαρίεντε τὼ χαριέσσᾱ τὼ χαρίεντε
      γεν-δοτ τοῖν χαριέντοιν τοῖν χαριέσσαιν τοῖν χαριέντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'χαρίεις' όπως «χαρίεις» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χαρίεις < χάρις + -εις

Επίθετο

χαρίεις, -εσσα, -εν

  1. γεμάτος χάρη, χαριτωμένος
  2. όμορφος
  3. θελκτικός
  4. ευφυής
  5. ευχάριστος
  6. κομψός

Σύνθετα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.