φαρμακεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φαρμακεῖον	τὰ	φαρμακεῖᾰ
γενική	τοῦ	φαρμακείου	τῶν	φαρμακείων
δοτική	τῷ	φαρμακείῳ	τοῖς	φαρμακείοις
αιτιατική	τὸ	φαρμακεῖον	τὰ	φαρμακεῖᾰ
κλητική ὦ!		φαρμακεῖον		φαρμακεῖᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φαρμακείω
γεν-δοτ	τοῖν		φαρμακείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φαρμακεῖον < φάρμακον

φαρμακεῖον ουδέτερο

varia lectio του φαρμάκιον: ουσία για βαφή
※ 5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Κρατύλος^w, 434b (434a-434b) @scaife.perseus.org
ἆρά ποτʼ ἄν τις συνέθηκεν ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν ζωγράφημα ὅμοιόν τῳ τῶν ὄντων, εἰ μὴ φύσει ὑπῆρχε φαρμακεῖα ὅμοια ὄντα, ἐξ ὧν συντίθεται τὰ ζωγραφούμενα, ἐκείνοις ἃ μιμεῖται ἡ γραφική· ἢ ἀδύνατον;
περίπτερο όπου πωλούνται φάρμακα

φαρμακεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.