τηγανίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
τηγᾰνῑτα-
ονομαστική ὁ τηγανίτης οἱ τηγανῖται
      γενική τοῦ τηγανίτου τῶν τηγανιτῶν
      δοτική τῷ τηγανίτῃ τοῖς τηγανίταις
    αιτιατική τὸν τηγανίτην τοὺς τηγανίτᾱς
     κλητική ὦ! τηγανῖτᾰ τηγανῖται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τηγανίτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  τηγανίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τηγανίτης < τήγαν(ον) + -ίτης (εννοείται: ἄρτος)

Ουσιαστικό

τηγανίτης [ῑ] αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.