τελεσφόρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ τελεσφόρησῐς αἱ τελεσφορήσεις
      γενική τῆς τελεσφορήσεως τῶν τελεσφορήσεων
      δοτική τῇ τελεσφορήσει ταῖς τελεσφορήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν τελεσφόρησῐν τὰς τελεσφορήσεις
     κλητική ὦ! τελεσφόρησῐ τελεσφορήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τελεσφορήσει
γεν-δοτ τοῖν  τελεσφορησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τελεσφόρησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική τελεσφορῶ (τελεσφορέω), τελεσφορη- + -σις (-ησις) < τελεσφόρος

Ουσιαστικό

τελεσφόρησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.