τίλιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τίλιο	τα	τίλια
γενική	του	τίλιου	των	τίλιων
αιτιατική	το	τίλιο	τα	τίλια
κλητική		τίλιο		τίλια
Με συνίζηση στην κατάληξη: προφέρεται ως παροξύτονο.
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τίλιο < (άμεσο δάνειο) ιταλική tiglio [1] (αφέψημα φλαμουριού) < λατινική tilia (φλαμουριά, φιλύρα) [2]

ΔΦΑ : /ˈti.ʎo/

τίλιο ουδέτερο

το φλαμούρι
1. (βότανο) αποξηραμένα φύλλα φλαμουριάς που χρησιμοποιούνται σαν βότανο
2. (ποτό) το ρόφημα που γίνεται από αυτά τα φύλλα

τίλιο

τίλιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.