τάλας

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ταλᾰν-
ονομαστική ὁ τάλᾱς ἡ τάλαινᾰ τὸ τάλᾰν
      γενική τοῦ τάλᾰνος τῆς ταλαίνης τοῦ τάλᾰνος
      δοτική τῷ τάλᾰνῐ τῇ ταλαίνῃ τῷ τάλᾰνῐ
    αιτιατική τὸν τάλᾰνᾰ τὴν τάλαινᾰν τὸ τάλᾰν
     κλητική ὦ! τάλᾰν τάλαινᾰ τάλᾰν
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ τάλᾰνες αἱ τάλαιναι τὰ τάλᾰνᾰ
      γενική τῶν ταλᾰ́νων τῶν ταλαίνων τῶν ταλᾰ́νων
      δοτική τοῖς τάλᾰσῐ(ν) ταῖς ταλαίναις τοῖς τάλᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς τάλᾰνᾰς τὰς ταλαίνᾱς τὰ τάλᾰνᾰ
     κλητική ὦ! τάλᾰνες τάλαιναι τάλᾰνᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ τάλᾰνε τὼ ταλαίνᾱ τὼ τάλᾰνε
      γεν-δοτ τοῖν ταλᾰ́νοιν τοῖν ταλαίναιν τοῖν ταλᾰ́νοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέλας' όπως «μέλας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τάλας < τλάω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *telh₂-

Επίθετο

τάλας, τάλαινα, τάλαν

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη τλάω

Αναφορές
  1. τάλας - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.