σύντηξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύντηξῐς	αἱ	συντήξεις
γενική	τῆς	συντήξεως	τῶν	συντήξεων
δοτική	τῇ	συντήξει	ταῖς	συντήξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύντηξῐν	τὰς	συντήξεις
κλητική ὦ!		σύντηξῐ		συντήξεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συντήξει
γεν-δοτ	τοῖν		συντηξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύντηξις < συντήκ(ω) + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύν- + τῆξις.

σύντηξις, -εως θηλυκό

→ και δείτε τις λέξεις συντήκω, σύν και τήκω

σύντηξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.