σφιγκτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ σφιγκτήρ οἱ σφιγκτῆρες
      γενική τοῦ σφιγκτῆρος τῶν σφιγκτήρων
      δοτική τῷ σφιγκτῆρῐ τοῖς σφιγκτῆρσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν σφιγκτῆρᾰ τοὺς σφιγκτῆρᾰς
     κλητική ὦ! σφιγκτήρ σφιγκτῆρες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σφιγκτῆρε
γεν-δοτ τοῖν  σφιγκτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφιγκτήρ < σφιγκ-, θέμα του σφίγγω + -τήρ

Ουσιαστικό

σφιγκτήρ, -ῆρος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

  1. επίδεσμος, μαντίλι
  2. σφιγκτήρας μυς

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.