στιβαρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ στιβαρότης αἱ στιβαρότητες
      γενική τῆς στιβαρότητος τῶν στιβαροτήτων
      δοτική τῇ στιβαρότητῐ ταῖς στιβαρότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν στιβαρότητᾰ τὰς στιβαρότητᾰς
     κλητική ὦ! στιβαρότης στιβαρότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στιβαρότητε
γεν-δοτ τοῖν  στιβαροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιβαρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική στιβαρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

στιβαρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.