στεφάνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
στεφᾰνιο-
ονομαστική τὸ στεφάνιον τὰ στεφάνιᾰ
      γενική τοῦ στεφανίου τῶν στεφανίων
      δοτική τῷ στεφανίῳ τοῖς στεφανίοις
    αιτιατική τὸ στεφάνιον τὰ στεφάνιᾰ
     κλητική ὦ! στεφάνιον στεφάνιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στεφανίω
γεν-δοτ τοῖν  στεφανίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στεφάνιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική στέφαν(ος) + υποκοριστικό επίθημα -ιον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: στεφάνιν ⇒ νέα ελληνικά: στεφάνι

Ουσιαστικό

στεφάνιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.